Tijdens hongersnoden en epidemieën wilden vrouwen voorkomen zwanger te worden. Sinds de oudheid waren er wijze vrouwen, vrouwelijke genezers. Zij bezaten de kennis van de werking van kruiden om zwangerschappen te voorkomen en abortus op te wekken en ook bijvoorbeeld de natuurwetenschap om pijn tijdens de bevalling te verzachten.

De volledig door mannen beheerste staat, kerk en medische wetenschap konden in de loop van de middeleeuwen niet toestaan dat vrouwen deze kennis gebruikten. Het was een aantasting van hun macht. Vrouwelijke genezers werden beschuldigd van hekserij. Oude vrouwen, die in matrilineaire gemeenschappen het meest gerespecteerd waren, werden nu het meest veracht. Er waren tienduizenden slachtoffers. Van de slachtoffers was 85% vrouw. In het bisdom Trier waren bijvoorbeeld in 1585 twee dorpen, die elk nog maar één vrouwelijke inwoner telden.